Śnieżka – korona Karkonoszy KGP

Nie wiem jak się to stało, że Śnieżka do tej pory nie doczekała się wpisu na blogu. Ewidentnie została pominięta, ale już nadrabiam zaległości 😉 Śnieżka to najwyższy szczyt w Karkonoszach, co w sumie widać gołym okiem. To jednocześnie najwyższy szczyt Sudetów i Czech (granica polsko-czeska przebiega przez wierzchołek). Wznosi się na wysokość 1.602 (lub też po korekcie: 1.603) m. n.p.m. Jest zaliczana do wielu koron: Korony Gór Polski, Korony Sudetów, Korony Sudetów Polskich, Korony Sudetów Czeskich, a także Korony Europy.

Śnieżka znajduje się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. W jej stronę prowadzi wiele szlaków – najwięcej z Karpacza. Są też szlaki z: Kowar, Przełęczy Okraj i Małej Upy, z Pecu pod Śnieżką, ze Szpindlerowego Młyna oraz szlak Droga Przyjaźni Polsko – Czeskiej prowadzący wzdłuż granicy od strony Szrenicy. Z Czech na Śnieżkę można wjechać kolejką gondolową w zasadzie na samą górę, od nas – na Kopę pod Śnieżką, stamtąd trzeba się przejść.

Czy wejście na Śnieżkę jest trudne?

Wejście na Śnieżkę nie wymaga jakichś specjalnych umiejętności czy wyposażenia. Ostatecznie pierwsze potwierdzone grupowe wejście miało miejsce w 1577 r.* i nie sądzę, aby jej zdobywcy posiadali jakiś specjalistyczny sprzęt. Nie znajdziecie tam ekspozycji, więc osoby z lękiem wysokości także dadzą radę. Jednakże nie jest to spacerek po równinie (przewyższenia są całkiem spore). Zatem dla własnej wygody i dbając o swój stan kostek i kolan, dobrze jest mieć na nogach buty trekkingowe, bo karkonoskie szlaki są kamieniste. Jeśli wchodzicie w okresie zimowym (który trwa znacznie dłużej niż zima), polecam raczki – szczyt jest oblodzony, a w sieci można znaleźć mnóstwo filmików z mało eleganckiego zejścia ze Śnieżki w zimie w kozakach czy adidasach.

Przy okazji należy pamiętać, że Śnieżka to „wietrzny szczyt”. Niemal zawsze tam wieje, a wiatr potrafi bardzo szybko wychłodzić organizm, szczególnie w zimie. W zimie zmienia się też przebieg niektórych szlaków, co warto sprawdzić przed wycieczką na stronie Karkonoskiego Parku Narodowego, podobnie jak pogodę.

Czy na Śnieżkę można wchodzić z dzieckiem?

Oczywiście, jednakże tu także jest zalecany rozsądek. Zdarzyło mi się tam wchodzić w zimie, podczas silnego wiatru i widzieć rodziców ze zmarzniętymi niemowlakami w nosidełkach i niejednokrotnie zsuniętymi czapkami. Mimo panującej mody na zabieranie ze sobą wszędzie dziecka, uważam, że w taką pogodę to bardzo kiepski pomysł.

Najkrótszy i najładniejszy szlak na Śnieżkę

Najkrótszy szlak prowadzący na Śnieżkę to czarny z Karpacza, jednak nie jest on spektakularny. Jeżeli chcecie podziwiać ładne widoki, musicie wybrać trochę dłuższy. Moim zdaniem, o miano najpiękniejszego szlaku na Śnieżkę mogą rywalizować:
– niebieski – także wychodzący Karpacza i przechodzący koło Małego Stawu; zapewnia widoki na Kotły Małego i Wielkiego Stawu do dołu. Ich skaliste ściany robią wrażenie;
– zielono – czerwony prowadzący z Karpacza, a później górą nad Kotłem Małego i Wielkiego Stawu. Macie z niego widoki nie tylko na Stawy, ale także na schroniska, Śnieżkę i resztę okolicy;
– niebieski szlak z Przełęczy Okraj przez Skalny Stół – w zimie czasem trudno tam dojechać, ale widoki i obiad w Małej Upie (która jest tuż obok) rekompensują ewentualne komplikacje na drodze 😉
Dostosujcie także porę roku do własnych upodobań. Ja zdecydowanie wolę oglądać Śnieżkę w zimowej szacie.

Schroniska w pobliżu Śnieżki i budynki na szczycie

W Karkonoszach znajduje się sporo schronisk. W zależności od wybranego szlaku możecie po drodze zajrzeć do: Strzechy Akademickiej, Samotni, Domu Śląskiego, Jelenki, schroniska na Przełęczy Okraj, Lucni Boudy, Odrodzenia, itd. Na szczycie znajduje się: kaplica św. Wawrzyńca z 1665 r. (jest to najwyżej położony zabytek barokowy w Polsce), Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne im. Tadeusza Hołdysa wybudowane w 1974 r., w którym mieści się zamknięty obecnie bar – to ten charakterystyczny spodek, górna stacja czeskiej kolejki linowej i… budynek czeskiej poczty. Ciekawostką jest, że pierwszą kartkę pocztową wysłano ze Śnieżki w 1873 r., a końcówka XIX i początek XX wieku to prawdziwe pocztówkowe szaleństwo na szczycie* 😉

Ciekawostki na temat Śnieżki

W poprzednich wiekach ruch turystyczny i – przez pewien czas – pielgrzymkowy był spory, choć nie dorównywał dzisiejszemu. Łatwo to stwierdzić, ponieważ w 1696 r. w kaplicy na szczycie wyłożono księgę pamiątkową dla turystów i pielgrzymów, która była prowadzona jeszcze w XIX wieku. Niestety nie udało mi się znaleźć informacji, gdzie jest obecnie.

We wpisie dotyczącym Orlicy pisałam, że odwiedził ją m.in. prezydent USA (wtedy jeszcze przyszły) John Quincy Adams, co upamiętniono na tamtejszym obelisku. Ten sam prezydent i – sądząc po latach – podczas tej samej podróży po Europie, był także na Śnieżce. Z tej wizyty pozostała nie tylko jego relacja, ale i wiersze.* Bardzo dawno temu, przez długi czas Śnieżka była popularna dzięki błędowi w obliczeniach pewnego rektora szkoły w Jeleniej Górze, który w II połowie XVI wieku ocenił, że wznosi się ona na wysokość ok. 5.500 m ponad dno Kotliny Jeleniogórskiej. Po ogłoszeniu tych „pomiarów” przez długi czas uważano, że jest to jedna z najwyższych gór Europy.*

* ciekawostki zaczerpnęłam z niezastąpionej Wikipedii 🙂

A co z pieczątką do KGP?

Jeśli jesteście zdobywcami którejś korony np. Korony Gór Polski, pewnie zastanawiacie się gdzie można przybić pieczątkę do książeczki. Znajdziecie ją w schroniskach – praktycznie na każdym szlaku na jakieś traficie albo w czeskim budynku poczty na szczycie. Możecie także przybić pieczątkę w punkcie kasowym Karkonoskiego PN, gdzie zapewne będziecie nabywać bilety wstępu.

A na koniec „kilka” fotek z różnych szlaków i wejść w różnych porach roku:

Pozostałe szczyty Korony Gór Polski opisałam w tych artykułach:

Łysica, Ślęża, Skopiec, Kłodzka Góra, Chełmiec, Biskupia Kopa, Lubomir, Szczeliniec Wielki, Czupel, Waligóra, Skalnik, Jagodna, Kowadło, Lackowa, Wielka Sowa, Wysoka, Orlica, Rudawiec, Wysoka Kopa, Mogielnica, Skrzyczne, Radziejowa, Turbacz, Tarnica, Śnieżnik, Śnieżka, Babia Góra i Rysy.